26 Temmuz 2007 Perşembe

Bana Dair...


Öyle zamanlar yaşattın ki bana !!

Şimdi düşündüğümde , sana teşekkür mü etmeliyim yoksa lanet mi?


Acaba sen hiç olmasaydın ruhumda ben nasıl olurdum?? Ya olmasaydın???


Yapayalnız hissedermiydim ki kendimi? İtilmiş, unutulmuş hisseder miydim? ya da gülermiydim güzel bir söz karşılığında.. Aslında sen birşey yapmadın ki bana.. Ben yaptım herşeyi.. Ben sandım ki, sen herşeysin.. sen benimsin... sen hep varsın.. sen senn senn... senn..


BİTTİN...


Ama acaba girmeseydin hayatıma ben bu denli mutlu ve bir o kadar da mutsuz olabilirmiydim??


Var ya o kadar zor tutuyorum ki kendimi adını insanlara haykırmamak için.. bir tabu oldun bana.. kimseye, hiçkimseye adını söyleyemiyorum artık .. Ama bir de güzel bir tarafı sadece (ben de) içimde kalıyorsun.. Ben seni gerçekten sevmişim.. belki olsaydın hala yanımda, bunu bilmiyor olabilirdimdaha .. Ama acı tarafı sen beni sevememişsin maalesef....


Zaten yalan 'seni ölesiye seviyorumlar.. canımdan çok sevmeler ' falan.. yalan bunlar...


İnsan kendini sevmeden bir başkasını nasıl sevebilir canından çok???


Önce kendini seveceksin canından çok ki, karşndakini sevebil..


Olduğu gibi kabul edip sevebilmek te önemli.. bu aslında 'rağmen sevgisi'..


Ben seni rağmen sevgisi ile sevmiştim.... Nasıl mı?


- Huysuz olmana RAĞMEN seni çok sevmiştim

-Uzakta olmana RAĞMEN seni çok sevmiştim

-Birgün gideceğini bilmeme RAĞMEN seni çok sevmiştim..



Ama sen beni 'çünkü' sevgisiyle besledin.. hep öyle sevdin... Nasıl mı?


-Sevdim seni ÇÜNKÜ ben özelim dedin

-Sevdim seni ÇÜNKÜ istediğim an giderim dedin...



OLMAZ dedin olmadı...


............................................................

...................................................

..........................................

...............................

....................

..............

.........

.....

...

.

AMA......

özledim şimdi seni... Napiim ki !!!
MUJDE - Temmuz 2007 -


1 yorum:

Adsız dedi ki...

Yaşadığımdan emin değilim.Gittiğinden eminim ama bak,seni özlediğimden eminim.
Yirmi beş yaşında bir hayal kırıklığı olduğumdan hiç şüphem yok mesela.
Beceriksizliğimden,yalnızlığımdan,bu şehri sevmediğimden,düzensizliğimden,yorgunluğumdan,huysuzluğumdan,baltalarınızdan birine sap olmamışlığımdan hatta olamayacak olmamdan,kırgınlığımdan,bir gün bana ayrılan sürenin sonuna geleceğimden her tavşan kesildiğimde dünyanın dağ olma vaziyetinden filan eminim.
Örnekleri çoğaltabilirim.Örnekleri çoğaltabileceğimden eminim.

Birileri namusum üzerine yemin edecek,


Ölür müydün sanki sevsen beni.


Günlerdir doğru dürüst uyuyamıyorum.Ellerim parçalanıyor ne zaman yazmayı denesem.Ağzım artık daha bozuk.
Her tarafta pis bir koku;nefes alamıyorum.
Çok bekledim seni.Her halimle,her yerimle bekledim.
Yetkiler verdim kendime;tuttum seni affettim.
Aramanı bile bekledim bazen.Ağır küfürlerle örtbas ettim sonra aramayışlarını.Bunca zaman aramayışlarını biriktirdim.
Seni bekledim ben çünkü
Seni bekledim.
İçtim..içtim..içtim...
Kustum.
En çok giderken bıraktığın kelimeleri kustum.Sanat filan dedi bazısı o kelimelere bazısı bunlardan bi bok olmaz dedi.
Senin önemsediğin kadar önemsemedim ben o kelimeleri,senin danışma gruplarının önemsediği kadar önemsemedim.
Kustum..kustum..kustum.
İçtim.

Ellerimle yaptığım cam evim kırılacak,


Ölür müydün sanki sevsen beni.



içimden geç
içimi sil
artık özlemek istemiyorum.


Neye el atsam piç ediyorum.
Yine de fiyakalı durumlar peşindeyim hep.
En sert içkileri kaçırıyorum soluk boruma bilerek.Her yıl ilkokula başlıyorum.Her gün yeni bir krallık kurup öldürüyorum kralını gece yarısına doğru.
Uzatmaya gerek yok;sen olmayınca yapamıyorum.

Yokluğun gümüş tepside intihar sunacak,


Ölür müydün sanki sevsen beni.