Öyle zamanlar yaşattın ki bana !!
Şimdi düşündüğümde , sana teşekkür mü etmeliyim yoksa lanet mi?
Acaba sen hiç olmasaydın ruhumda ben nasıl olurdum?? Ya olmasaydın???
Yapayalnız hissedermiydim ki kendimi? İtilmiş, unutulmuş hisseder miydim? ya da gülermiydim güzel bir söz karşılığında.. Aslında sen birşey yapmadın ki bana.. Ben yaptım herşeyi.. Ben sandım ki, sen herşeysin.. sen benimsin... sen hep varsın.. sen senn senn... senn..
BİTTİN...
Ama acaba girmeseydin hayatıma ben bu denli mutlu ve bir o kadar da mutsuz olabilirmiydim??
Var ya o kadar zor tutuyorum ki kendimi adını insanlara haykırmamak için.. bir tabu oldun bana.. kimseye, hiçkimseye adını söyleyemiyorum artık .. Ama bir de güzel bir tarafı sadece (ben de) içimde kalıyorsun.. Ben seni gerçekten sevmişim.. belki olsaydın hala yanımda, bunu bilmiyor olabilirdimdaha .. Ama acı tarafı sen beni sevememişsin maalesef....
Zaten yalan 'seni ölesiye seviyorumlar.. canımdan çok sevmeler ' falan.. yalan bunlar...
İnsan kendini sevmeden bir başkasını nasıl sevebilir canından çok???
Önce kendini seveceksin canından çok ki, karşndakini sevebil..
Olduğu gibi kabul edip sevebilmek te önemli.. bu aslında 'rağmen sevgisi'..
Ben seni rağmen sevgisi ile sevmiştim.... Nasıl mı?
- Huysuz olmana RAĞMEN seni çok sevmiştim
-Uzakta olmana RAĞMEN seni çok sevmiştim
-Birgün gideceğini bilmeme RAĞMEN seni çok sevmiştim..
Ama sen beni 'çünkü' sevgisiyle besledin.. hep öyle sevdin... Nasıl mı?
-Sevdim seni ÇÜNKÜ ben özelim dedin
-Sevdim seni ÇÜNKÜ istediğim an giderim dedin...
OLMAZ dedin olmadı...
............................................................
...................................................
..........................................
...............................
....................
..............
.........
.....
...
.
AMA......
özledim şimdi seni... Napiim ki !!!
MUJDE - Temmuz 2007 -
